Kanab, Utah

Het stadje Kanab ligt in het hart van de zogenaamde Grand Circle, een gebied dat gekenmerkt wordt door beroemde natuurparken zoals Bryce Canyon en Zion. In de directe omgeving van Kanab kun je je laten verrassen door het Grand Staircase-Escalante National Monument, de Wave en Coral Pink Sand Dunes State Park. Kanab staat in de volksmond ook wel bekend als 'Little Hollywood' vanwege de vele western-films en series die in de nabije omgeving werden opgenomen.

Geschiedenis

Aanwijzingen op de hogere plateaus in het gebied rondom Kanab vertellen ons dat er ongeveer 2.000 jaar geleden al Anasazi-indianen in de bergen verbleven. De Anasazi leefden van de jacht op herten en bergschapen en verbouwden diverse gewassen. De hoogtijdagen van hun cultuur liggen naar schatting tussen 700 en 1000. Door onbekende oorzaken verlieten de Anasazi in 1300 hun huizen in de bergen om naar het zuiden te trekken. Waarschijnlijk is het een lang aanhoudende droogte of een inval van Navajo-indianen geweest die hen die kant op heeft gedreven.
Nadat de Anasazi het gebied hadden verlaten, werd het bevolkt door nomadische Paiute- en Navajo-stammen. In 1776 arriveerden de eerste Spaanse kolonisten in het gebied onder leiding van pater Escalante en pater Dominguez, die een route trachtten te vinden van Santa Fe naar Californië. Het gebied behoorde een tijdlang aan de Spaanse kroon toe, maar na de Mexicaanse onafhankelijkheid kwam het onder Mexicaans bewind te staan. Na de oorlog tussen de Verenigde Staten en Mexico in 1846 werd het gebied uiteindelijk door de Treaty of Guadalupe Hidalgo aan de Verenigde Staten toegewezen.
In 1847 vestigden zich mormonen in de Salt Lake Valley in Utah. Al snel ontstonden er her en der nieuwe dorpjes. Jacob Hamblin, een indiaanse zendeling, speelde een grote rol in het opbouwen van een nederzetting in het Kanab-gebied. ‘Kanab’ is overigens een indiaans woord voor een rieten mand waarmee moeders hun kinderen op de rug droegen. Onder leiding van Hamblin begon in 1865 de bouw van Fort Kanab, die moest dienen als uitvalbasis voor verdere verkenning van het gebied en als bescherming tegen indiaanse aanvallen. Doordat het fort vaak het mikpunt was van aanvallen, werd het twee jaar later verlaten. Het stond enkele jaren leeg, totdat tien mormoonse families onder leiding van Levi Stewart in 1870 begonnen met de stichting van een permanente nederzetting. Er werden huizen gebouwd en plannen gesmeed voor verdere uitbreiding. Het aantal inwoners groeide gestaag en in 1935 werd Kanab officieel geïncorporeerd als stad.
Tegenwoordig wonen er bijna 4.000 mensen in Kanab. De bewoners duiden hun stad vaak aan als ‘Little Hollywood’, omdat Kanab in de loop van de filmgeschiedenis veelvuldig is gebruikt als filmlocatie voor western-films en series, zoals Gunsmoke, El Dorado, The Lone Ranger en Stagecoa

Klimaat

In Kanab heerst een steppeklimaat. In de winter liggen de temperaturen overdag rond het nulpunt en valt er regelmatig sneeuw. In de zomer stijgt het kwik richting de 35 graden en koelt het ’s nachts af tot ongeveer 16 graden. Als je Kanab in de zomer bezoekt, moet je rekening houden met onweersbuien die vooral in de middag regelmatig voorkomen.

Bezienswaardigheden & activiteiten

Coral cliffs

Kanab Historic District: Door een wandelroute te volgen in het historische district van Kanab kom je langs verschillende laat-achttiende-eeuwse gebouwen. Een bijzonder gebouw is het victoriaanse Heritage House, een monument waar in de zomer tours onder leiding van een gids plaatsvinden.

Little Hollywood Movie Museum & Frontier Movie Town: Duik in de geschiedenis van Little Hollywood en kom meer te weten over alle films en series die ooit in (de omgeving van) Kanab werden opgenomen. Van Stagecoach tot Planet of the Apes: de lijst van meer dan 100 films en series is indrukwekkend. In de Frontier Movie Town zijn originele filmsets uit Little Hollywood's hoogtijdagen tentoongesteld. Tijdens een tour ervaar je zelf hoe het is om in een western-film te spelen. Verkleed als cowboy, saloonbaas of bijvoorbeeld indiaan voer je samen met de andere deelnemers de korte sketch ‘How the West was Lost’ op. Aan het einde wordt een groepsfoto gemaakt en kun je in het restaurant genieten van een ouderwets 'western dinner'. Meer filmhistorie vind je langs Kanabs eigen Walk of Fame.

Moqui Cave: De Moqui Cave, een zandstenen grot, werd oorspronkelijk gebruikt door de Anasazi-indianen als schuilplaats en opslagruimte voor voedsel. In de negentiende eeuw werd het ontdekt en diende het eveneens als schuilplaats om de strenge regels van de Drooglegging te omzeilen. In de jaren 1950 deed de grot dienst als taverne en danshal, waar diverse duistere praktijken zich afspeelden. Tegenwoordig is het een museum met een grote collectie aan stenen, mineralen, fossielen, overblijfselen van indianen en sporen van dinosauriërs. In de gift shop zijn allerlei snuisterijen verkrijgbaar.

Best Friends Animal Society: Kanab staat naast beroemde filmlocatie ook bekend om het grootste dierenreservaat van Amerika. In de Angel Canyon ligt het circa 15 km² grote reservaat, waar gemiddeld 2.000 gewonde of verweesde dieren worden opgevangen, uiteenlopend van honden, konijnen en paarden tot ezels en vogels. Het reservaat is elke dag geopend voor rondleidingen, die je in drukke periodes het beste van tevoren kunt reserveren. Het is ook mogelijk om bijvoorbeeld een paar uur vrijwilligerswerk te verrichten of te overnachten in het reservaat.

Western Legends Round-up: Ieder jaar in augustus staat Kanab drie dagen lang in het teken van de Western Legends om de bekende western-acteurs te eren. Tijdens het festival delen acteurs handtekeningen uit en vertolken muzikanten en dichters op eigen wijze het western-gevoel.

Omgeving

The Wave: Op iets meer dan een uur rijden van Kanab ligt Coyote Buttes North, een groot gebied waar Navajo-zandsteen op een bijzondere manier door de wind is afgesleten. De beroemdste zandstenen formatie is the Wave, een spectaculaire golfachtige vorm. Om ervoor te zorgen dat the Wave niet al te veel lijdt onder drommen toeristen, is er een soort loterij opgezet waarmee je toegang kunt winnen. Het aantal beschikbare plekken is beperkt. Let op: het gebied rondom de buttes is slecht bereikbaar. Als je tickets gewonnen hebt, kun je ervoor kiezen om mee te gaan met een georganiseerde tour. De omringende Coyote Buttes zijn echter ook zeker de moeite waard om te bekijken. Meer informatie over een bezoek aan the Wave vind je op http://www.blm.gov/az/st/en/arolrsmain/paria/coyote_buttes/permits.html.

Grand Staircase-Escalante National Monument: Een goed startpunt voor je bezoek aan Grand Staircase-Escalante is het Kanab Visitor Center. Het uitgestrekte gebied biedt een afwisselend landschap met rotsen, canyons, natuurlijke bogen en hoodoo's. Het bevat een schat aan informatie over de natuurlijke en menselijke geschiedenis; zo zijn er veel sporen van indianen en dinosauriërs aangetroffen.

Coral Pink Sand Dunes State Park: Dit staatspark, dat ook wel wordt aangeduid als de roze Sahara, is een bijzonder woestijnachtig gebied met zandduinen en kliffen van zandsteen. De duinen zijn tussen de 10.000 en 15.000 jaar oud en nog steeds aan verandering onderhevig.

In het zuiden van Utah bevindt zich, op een hoogte van 1.800 meter, het duinenveld Coral Pink Sand Dunes, dat sinds 1963 de status van State Park heeft. Het duinenveld is 14 km² groot.

Het zand van het duinenveld bestaat uit korrels die – als gevolg van erosie – zijn losgeraakt van het in Utah veelvuldig voorkomend Navajo Sandstone. In de buurt van het State Park bevinden zich de dicht bij elkaar gelegen Moquith Mountains en de Moccasin Mountains. De harde wind, die kenmerkend is voor dit gebied, zoekt zich een weg door de smalle opening tussen de beide bergketens. Het tunneleffect zorgt ervoor dat de snelheid van de wind wordt versterkt tot het punt waarop zandkorrels omhoog worden gezogen en worden meegevoerd. Dit fenomeen wordt ook wel het Venturi Effect genoemd. Nadat de wind door de smalle tunnel is gegaan en een open vallei bereikt, neemt de kracht ervan flink af. De zandkorrels kunnen niet langer worden vastgehouden, en vallen dus neer. Op deze manier heeft zich, 10 tot 15 duizend jaar geleden, het duinenveld gevormd.

Het gebied kent relatief veel neerslag. Daardoor is er ruimschoots vegetatie aanwezig, zoals de ponderosa pine, duingrassen en veel wilde bloemen die vooral in juni tot bloei komen. In het park leven vooral kleine knaagdieren en veel insecten, waaronder de unieke Coral Pink Tiger Beetle die nergens anders ter wereld voorkomt.

Vanaf de parkeerplaats kan je direct de duinen inlopen. De duinen zijn niet erg hoog, 12 meter ongeveer, maar omdat de zandkorrels erg fijn zijn en je er dus diep in wegzakt, is het nog een flinke klim naar de top. Het grootste deel van het park is vrij toegankelijk, niet alleen voor voetgangers, maar ook voor off-road buggy’s

terug inhoud