Djerba

Djerba is erg verschillend van het vasteland van Tunesië, zowel de cultuur als de architectuur zijn er anders

Met een 7 km lange dam is Djerba verbonden met het vasteland van Tunesië.
Dit eiland, het grootste voor de kust van Tunesië, is 514 km2 groot, met een maximum lengte van 28 km en een maximum breedte van 22 km. Het is een ruw vlak eiland zonder waterlopen, via vele grote buizen komt het drinkwater uit duizenden waterputten en een enkele artesische bron van op het vasteland.
Een groot vertakt systeem van irrigatie zorgt verder voor het noodzakelijke water bij de vele boerderijen. De begroeiing bestaat in hoofdzaak uit olijf- en dadelpalmbomen. Witgekalkte boerderijen, woningen en hotels, mogen niet hoger gebouwd worden dan de hoogste dadelpalmen.
Hierdoor geeft dit aan het in hoofdzaak als “strandvakantie” bezochte eiland, een nette en vriendelijke indruk. Niettemin is Djerba een uitstekend uitvalspunt voor één of meer dagtochten naar het diepere zuiden van het vasteland.

Geschiedenis van Djerba

Uitgaande van de overleving begint de geschiedenis van Djerba met Odysseus, de held van de Odyssee. Op terugweg van Troje naar huis, na de Trojaanse Oorlog, landde hij op een ruig eiland dat hij niet meer verlaten nadat hij de lotusdrank had ontdekt.
Volgens de legende zou Djerba dat ‘ruig’ eiland zijn geweest en ‘het lotusdrankje’ zou de lagmi (een lokale dadelpalmwijn zijn.
Ook de Feniciërs vestigden zich op Djerba en zouden de eersten zijn geweest die een dam bouwden met het vasteland. Daarna veroverden de Vandalen het eiland, dat ze verwoestten, waarna de Byzantijnen het opnieuw opbouwden.
Tenslotte veroverden de Arabieren het eiland in 667, ze waren Berbertalig en islamitisch.
Pas na de 17de eeuw raakte het eiland geïntegreerd in de Tunesische staat.

De joden op Djerba

De joden zouden reeds sinds de Babylonische ballingschap in de 6de eeuw v.C. in Tunesië wonen en vele Berbers zouden er in de 4de eeuw v.C. tot het jodendom zijn overgegaan.
In de 15de eeuw vonden veel joden uit Spanje hier een veilige woonplaats, later ook joden uit Portugal, Frankrijk en Italië.
Er leefden voor de Tunesische Onafhankelijkheid in 1956 wel 100.000  Joden op Djerba, maar vandaag zijn dat er slechts nog een duizendtal. Je vindt de synagoge in het dorpje Hara Seghira vlakbij Houmt Souk.
De synagoge van Hara Sghira is een pelgrimsoord voor de joden over de hele wereld.
Deze synagoge zou in de 6e eeuw voor Christus gebouwd zijn en daarmee is het de oudste synagoge van Afrika en één van de oudste ter wereld en bevat tevens een van de oudst bekende Thora’s (joodse wetsrol). Volgens de legende zou een groep Joden de tempel gesticht hebben nadat ze uit Jerusalem gevlucht waren. Het is een belangrijk pelgrimsoord.
De synagoge vormde het doelwit van een bomaanslag in 2002…naast tientallen slachtoffers werd ook de synagoge zwaar beschadigd. Bovendien heeft dit de aanleiding gegeven tot een koelere verhouding tussen moslims en joden op het eiland.

Aardewerk van Guellala

Duizenden jaren wordt keramiek op Djerba gemaakt. Vanaf de 16de eeuw is deze kunst van pottenbakken overgebracht naar Tunis en Nabeul.
Op Djerba is het dorp Guellala bekend om zijn aardewerk. Eenvoudige pottenbakkers ovens staan op heuveltjes, aan de rand van het dorp. De grotere ovens bevinden zich ondergronds, ze worden gestookt met palmtakken en olijfhout.
Dit dorpje is het centrum van de traditionele aardewerkindustrie op Djerba. Breng hier zeker een bezoek aan een van de lokale pottenbakkerijen om de ambachtslui aan het werk te zien. Je kan er ook mooie souvenirs of geschenkjes kopen om mee naar huis te nemen.
In het dorp zijn er veel ateliers, meestal gekoppeld aan een verkoopswinkel, waar je het ambachtelijke kunt bewonderen. Typisch voor Guellala is dat men er nog huishoudelijk aardewerk maakt dat monochrome is.


De monochrome kruiken worden ook gebruikt om te vissen: aan een touw laat men ze in het water zakken tot op de bodem, daar vormen ze een ideale schuilplaats voor de inktvis…ophalen maar die kruik met inktvis!


Door de vraag van het toerisme is men overgegaan tot de men overgegaan tot de meest veelkleurige keramiek…helaas niet altijd typisch Tunesisch versierd.

Houmt Souk

De belangrijkste en interessantste stad van het eiland is Houmt Souk. Die stad staat vooral bekend om het stadscentrum vol schilderachtige steegjes en witgekalkte huisjes.
Je kan er ook heel wat traditionele winkeltjes binnenstappen waar je onder andere Berberse juwelen, textiel, schoenen, messing, zilverwerk, lederen voorwerpen en met de hand beschilderde keramiek kan kopen. Zoek tussen de smalle straten ook de leuke soek (markt) en ga eens langs bij de kleine haven van de stad waar je de vissersboten kan zien aanmeren met hun vangst.

De enige en tevens grootste stad van het eiland is Houmt Souk ( marktstad). In het centrum liggen aan pleintjes de overdekte soek met daaromheen tientallen cafés, restaurants, winkeltjes en hotelletjes. Het is er altijd een drukte van belang en de verkopers lokken je in hun winkels door in meerdere talen te herhalen: “kom binnen …enkel om te kijken ..niets kopen!
De benaming souvenirs moet je dan héél breed nemen, want je vindt er nagenoeg alles, maar niet altijd Tunesisch en zeker niet goedkoop.
Spijtig genoeg geldt dit ook voor drank en eten: duur en weinig verzorgd, kwantiteit gaat voor op kwaliteit.

Museum of Arts & Popular Traditions

Cultuurliefhebbers die Djerba beter willen leren kennen, moeten zeker een bezoekje brengen aan het interessante cultuurmuseum van de stad. Het is gevestigd in een 18e-eeuwse zawiya (een soort Arabisch klooster) ter ere van Sidi Zitouni. Je komt er alles te weten over de culturele tradities van het eiland.

De pronkstukken van het museum zijn felgekleurde oude kledingstukken, eeuwenoude juwelen, keramiek en bijzondere trouwkisten.

Fort van Houmt Souk (Fort Ghazi Mustapha)

Een andere belangrijke bezienswaardigheid is de stadsvesting die opgetrokken werd in de 9e eeuw ten tijde van de Aghlabiden-dynastie. In de 13e en 15e eeuw werd de burcht versterkt, maar het complex dat je vandaag ziet dateert grotendeels uit de 16e eeuw toen de vestingen gerenoveerd werden in opdracht van de beruchte generaal Turgut Reis. Vanop het fort heb je een prachtig uitzicht over de haven.
De Borj El Kebir, ook wel Borj El Ghazi Mustapha genoemd , is de grootste en best bewaarde van de forten op het eiland Djerba in Tunesië . Het is een van de meest bezochte historische plekken.
De naam Borj El Ghazi Mustapha komt van de naam van de man die in 1559 door Dragut in Djerba werd geïnstalleerd. Deze caid vergroot en consolideert het fort in de 16e eeuw en geeft het gebouw zijn huidige architectuur. Bovendien is een marmeren zuil met betrekking tot deze werken, oorspronkelijk verzegeld in een van de binnenmuren van de ingang van het fort, momenteel te zien in het Nationaal Bardo-museum in Tunis .

Beschrijving

Met zijn rechthoekige vorm en zijn ronde en vierkante torens vertegenwoordigt de Borj El Kebir een van de meest voor de hand liggende herkenningspunten van de verdedigingsarchitectuur van het eiland Djerba.
De voordeur heeft een ophaalbrug over een greppel die de constructie isoleert. Het geeft toegang tot een vestibule die uitkomt op de binnenplaats. Deze laatste bevat overblijfselen van garnizoenen die elkaar sinds de oudheid in deze ruimte hebben gevolgd. Andere historische voorwerpen die ter plaatse werden gevonden tijdens de opgravingen van 1975 (die het mogelijk maakten het primitieve fort te ontdekken), worden tentoongesteld in een kamer die is ingericht in antiquarium met verklarende panelen. De loopbruggen bieden op hun beurt een panoramisch uitzicht over de omgeving en de open zee; ze laten je de haven zien en een obelisk van negen meter hoog in het westen; dit herinnert aan de locatie van Borj-er-Rous .
Rond 1550 spreekt Leon de Afrikaan , geciteerd door Kamel Tmarzizet en Salah-Eddine Tlatli , er als volgt over: "De Borj El Kebir is een historisch monument van 68 meter lang bij 53 meter breed, met een muur van ongeveer tien meter hoog en 1,20 tot 1,50 meter dik. Gebouwd aan de kust, op de ruïnes van de stad Girba, was het oorspronkelijk omgeven door een sloot van ongeveer twaalf meter breed met een ophaalbrug die tot de 19e eeuw dienst deed als ingang ' .

De uitgestrekte stranden van Djerba

Als stranden je ding zijn, zal je op Djerba zeker je hart kunnen ophalen. Naast alle culturele bezienswaardigheden heeft het eiland ook een groot aantal uitstekende stranden in de aanbieding. De mooiste stranden liggen aan de noordkust van het eiland. In die Zone Touristique zijn de meeste stukken strand wel eigendom van resorthotels, maar als je niet in een van die hotels verblijft, kan je ook terecht op de openbare gedeeltes.


We raden het Strand van 5000 Jaar aan, op acht kilometer van Houmt Souk, net als het gemeentelijke strand iets verderop. Als je op zoek bent naar rustigere stranden rijd je beter naar de kustlijn tussen Aghir en el-Kantara.

Djerbahood

In het dorpje Erriadh kan je enkele prachtige graffitikunstwerken bewonderen. Enkele jaren geleden brachten 150 kunstenaars van over de hele wereld hier graffiti aan op de muren van de huizen. Het resultaat is verbluffend. Ga hier zeker eens door de straten wandelen en vergeet je fototoestel niet!


Bovendien loop je er niet tussen hordes toeristen, het is volledig gratis en je kan Djerbahood makkelijk bereiken met de taxi vanuit Houmt Souk.

Midoun

Ben je toevallig op een vrijdag op Djerba? Ga dan zeker eens naar de stad Midoun waar de grootste markt van het eiland georganiseerd wordt. Je kan hier lokale producten kopen op een grote marktplaats middenin de medina in de schaduw van dadelpalmen en fruitbomen.


Ook op een andere dag dan vrijdag is het erg leuk om hier rond te wandelen. In de zomer wordt er bovendien wekelijks een culturele show met volksdansen en kamelen gehouden. Bovendien vind je langs de kust van Midoun de meest populaire hotels en de mooiste stranden.

Adjim

Vanuit Djerba kan je terug naar het vaste land per veerboot, vanuit Adjim. Vroeger was dit een sponzenvissersstad, nu een drukke vissershaven.


De veerboot vaart om het half uur, doet er 15 minuten over en is gratis voor de voetgangers en zéér goedkoop voor voertuigen.

Terug inhoud