Sucre

Sucre is de wettelijke hoofdstad van Bolivia en hoofdstad van het departement Chuquisaca. Hoewel Sucre officieel de hoofdstad is, is de regering in La Paz gevestigd. De enige overheidsinstantie van belang in Sucre is het hooggerechtshof. De stad heeft een inwoneraantal van 190.000. Ze ligt op 2900 m boven zeeniveau en heeft een gematigd klimaat.

Geschiedenis

Op 16 april 1540* werd Sucre door de Spaanse conquistador Pedro de Anzures, markies van Campo Redondo na een bloedige veroveringsstrijd met de lokale indianen gesticht aan de voet van twee heuvels Churuquella en Sica Sica. Daar was namelijk zilver gevonden. De naam van de stad was toen nog Ciudad de la Plata ("Zilverstad") en vormde de hoofdstad van Nieuw Toledo. Andere namen die de stad ooit droeg zijn "Charcas" (naar het gebied Charcas, onderdeel van het Virreinato del Perú (onderkoninkrijk Peru) waar het de hoofdstad van was) en "Chuquisaca". Eén van de bijnamen van de stad is dan ook "la Ciudad de Cuatro Nombres" (de stad met vier namen). Een andere bijnaam is la ciudad blanca ("de witte stad"), naar de vele witte koloniale gebouwen.

In 1559 vestigden de Spanjaarden in deze stad de Audiencia de Charcas, de regering van een gebied dat nu wordt bestreken door Paraguay, Zuidoost-Peru, Noord-Chili en Argentinië en het grootste deel van Bolivia. In 1609 werd er een aartsbisdom gevestigd in de stad en op 27 maart 1624 werd de Sint Franciscus Xaverius-Universiteit (toen: Universidad Mayor Real y Pontificia de San Francisco de Xavier de Chuquisaca) opgericht door de jezuïet Juan Frías de Herrán.

Als stichtingsdatum wordt ook wel 29 september 1538 genoemd. Die datum werd tot voor kort ook officieel aangehouden. Onderzoek van Gunnar Mendoza Loza (1914-1994), directeur van het Nationaal Archief, wees echter uit dat dit onjuist is. Op 13 mei 1990 bekrachtigde het Boliviaanse parlement met wet 1147 16 april als officiële stichtingsdag.

Bezienswaardigheden

Tegenwoordig geldt de oude binnenstad van Sucre als de best bewaarde Spaanse koloniale stad in Zuid-Amerika, met zeer veel witte gebouwen (vandaar de bijnaam "La Ciudad Blanca"). In 1991 werd deze binnenstad dan ook opgenomen in de Werelderfgoedlijst.

Iglesia de San Lazaro

Dit was eigenlijk de eerste kerk die werd gebouwd in de stad en dateert uit het jaar 1538. Op 27 juli 1553 werd deze geopend voor het publiek als de eerste kathedraal van het zilver dorp (Sucre).

Iglisia de San Sebastian

Deze werd gebouwd in 1539 als een parish voor indianen. Dit was de tweede kerk gebouwd in het zilver dorp.

De basis heeft de vorm van een Latijns kruis en het portaal is een van de eerste in zijn soort met een zeer delicate Renaissance motief. Binnenin zijn er een oude reeks van houtsnijwerk die dateren uit de XVII eeuw en een extra collectie schilderijen van de Cusco School

Iglesia de San Francisco

De Iglesia de San Francisco werd opgericht in 1538 door Francisco de Aroca onmiddellijk na de oprichting van de stad. Het begon als een geïmproviseerde structuur; de huidige kerk was niet voltooid tot 1581.
In 1809, toen de Boliviaanse onafhankelijkheidsstrijd in volle gang werd gezet, is door een aangenomen wet van Mariscal Sucre de religieuze gemeenschap van San Francisco naar La Paz overgebracht en het gebouw overgedragen aan het leger, om te worden gebruikt als een militair garnizoen, markt en douane hal.
In 1838 is de bovenste verdieping ingestort, maar deze werd herbouwd en later gebruikt als een militaire bunker. Deze is niet opnieuw gewijd geweest tot 1925. Architectonisch,is het mudejar plafond van San Francisco’s de meest interessante bezienswaadigheid.
In het Belfort is de Campana de la Libertad, Boliviaanse Liberty Bell, die genoemd werd naar patriotten revolutie in 1809.
Het belangrijkste doel van de bouw van deze kerk was het aanleren van de catechismus en de religie in het algemeen, met name aan de kinderen en inboorlingen, die in het zilver dorp leefden.

Jaren later is de bouw van het klooster begonnen, waaronder ook het vergroten van de omvang van de tempel . Het heeft een typisch plafond met een zeer duidelijke Mudejar - Mohammedan stijl (Mudejar: leven onder de controle van een christelijke koning in Spanje), die is opgebouwd uit cederhout, dit gedeelte strekt zich uit van het gebied waar het koor staat tot helemaal naar het midden van de doorsnede .
In de kerk ligt een belangrijke crypte of undercroft, die de overblijfselen bevat van de belangrijkste Spaanse veroveraars. Diegene die eigenlijk aan de stichting van de stad deelnamen .
Er zijn ook twee identieke torens, die werden gebouwd en verbonden aan beide zijden van de ingang naar de tempel, een van hen is van groot belang, omdat hier zich de natie 'Liberty Bell' bevind, die het symbool was voor het begin van de revolutie voor onafhankelijkheid in 1809.

Iglesia de la Merced

Deze kerk is gezegend met het mooiste interieur van alle kerken in Sucre, en eventueel van Bolivia.
Over de stichtingsdatum van deze kerk is men onzeker, maar men verondersteld ergens in het jaar 1550.
Het gebouw was niet later dan het jaar 1580 voltooid. Het barok-stijl altaar en gesneden mestizo preekstoel zijn versierd met filigraan en bladgoud.
Diverse schilderijen door de gewaardeerde kunstenaar Melchor Perez de Holguín Stranden worden tentoongesteld, met name El Nacimiento de Jesus, El Nacimiento de Maria en een zelfportret van de kunstenaar die uit de diepten van het vagevuur stijgt. Er zijn ook beelden van andere kunstenaars. Het uitzicht vanaf de toren zijn prachtig.

Gebouwd in het midden van de XVI eeuw, door de orde van de Mercedary priesters, is het belangrijkste hoogtepunt van de kerk  is het "hoofdaltaar" , die is gesneden uit zuiver cederhout. Er zijn zeven reeksen van houtsnijwerk, waarvan er één wordt ouder beschouwd dan de binnenkant van het Hof van Justitie van Charcas. De preekstoel is gemaakt in een barokke stijl.

Iglesia de Santa Monica

In 1574 is men begonnen met de mestizo-stijl Iglesia de Santa Monica en was oorspronkelijk bedoeld om te dienen als een klooster voor de Ermitan als de San Agustin
De orde kwam echter in financiële problemen in de vroege jaren 1590, uiteindelijk resulteerde dit in de sluiting en de omzetting in een Jezuïetenschool.

Het interieur is versierd met mestizo gravures van schelpen, dieren en menselijke figuren; het plafond beschikt over indrukwekkende houtbewerking; en de binnenplaats is een van de mooiste van de stad, met gazons en een verscheidenheid van semitropicale planten.
De kerk fungeert nu als een civic auditorium en is alleen toegankelijk voor het publiek tijdens speciale evenementen.

Capilla de la Virgen de Guadalupe

Gebouwd in het jaar 1617 door Fray Jeronimo Mendez de la Piedra. Het herbergt het beeld van onze lieve vrouw van Guadalupe geschilderd door Fray Diego de Ocana in 1601.

Convento de San Felipe Neri

Een bezoek aan de bell tower met betegeld dak van het San Felipe Neri Klooster verklaart waarom Sucre de bijnaam de 'witte stad van de Amerika's kreeg
In de catacomben zijn er tunnels verspreid rond de stad, waar priesters en nonnen clandestien in tijden van politieke onrust, guerrilla’s verborgen.
In de dagen toen het gebouw nog als een klooster diende, verhinderde het waarderen van het mooie uitzicht de monniken niet tijdens het mediteren; u kunt nog steeds de stenen zitplaatsen op de dakterrassen zien.

De kerk werd oorspronkelijk gebouwd van steen, maar later werd bedekt met een laag van pleisterwerk.
Poinsettia en rozen vullen de binnenplaats en een interessante schilderij van het laatste avondmaal hangt in het trappenhuis. Het gebouw nu fungeert als een parochiale school.

Santo Domingo Kerk

Gebouwd door de Dominicaanse orde in 1545, werd vervolgens uitgebreid en hervormd. De kerk heeft drie beuken bedekt met Lies vault en de kant met gewelven versierd met kunstschatten. Extern toont de kerk een gevel van overgang tussen Renaissance en het maniërisme, verondersteld wordt dat het dateert uit het begin van de 18e eeuw. De tempel is bekend en bezocht door het beeld van de heer van grote macht, die volgens de overlevering verscheen in het paleis waar de vijvers van de University Museum nu zijn gevestigd.

Franciscaner klooster La Recoleta

Klooster La Recoleta of Santa Ana de Montesión, is een franciscaner klooster gelegen in de stad van Sucre, de wettelijke hoofdstad van Bolivia.

Inleiding      

Het werd opgericht in het jaar 1601 door de Franciscanen in de uitlopers van Mount Churuquella. Seriniteit en gebed in het midden van de vierkante plaatsen omringd door gangen met stenen zuilen waar u kunt genieten van de prachtige tuinen met rozen en geraniums in de bloei. Gangen leiden ons naar de herstelde kapel waar zich een prachtig koor bevind waarvan de zetels artistiek gesneden zijn in dik hout  terwijl de monniken hun gezang brengen.

Geschiedenis

De bisschop Fr. Alonso Ramírez de Vergara gaf een aanzienlijke aalmoes voor de aankoop van de Cerro Churuquella, in Sucre, aan Indische Alfonso Mara, op 25 januari 1599 en de eerste steen voor de bouw werd in het jaar 1600 geplaatst.
Het is de R.P. Fr. Francisco de Morales, die de leiding van de Stichting van de "verzameling van Santa Ana de Montesión in Chuquisaca" neemt, met een klein klooster en de kerk, overeenkomstig de armoede van de orde.
Door de jaren heen groeit de Gemeenschap, zodat het een tweede verdieping wordt toegevoegd aan het klooster in 1650.
De bouw van andere kloosters op 01 mei 1655 geven werk aan Don Domingo Aguilar.
Na de onafhankelijkheid van Bolivia, zijn de kloosters verminderd en doorgegeven aan het secularisme van de kerken. In 1837 vraagt Fr. Andrés Herrero de regering van Bolivia de minderbroeders te verzamelen voor herstel van de orde in het land. Zij zijn tien monniken die komen naar La Plata (Sucre), en beginnen hun werk van catechismus en rangschikking van kerken en kloosters.

Omgeving

Het klooster werd gebouwd aan de uiteinden van de stad, in de uitlopers van de Cerro Churuquella, naar het Oosten is er een klein plein waar een kapel met het Cruz Encarnada ter ere van Fr. Francisco Solano staat. Dit is een mijlpaal voor de afslag naar de grens en de Chiriguano.
Tegenover de kerk, is het brede plaza die getuige was aan de Stichting van La Plata (Sucre), trots staat een mooie pilaar die werd uitgevoerd door Don Martín de Oviedo.

Parque Bolivar

Absoluut een van de echt leuke en ontspannende dingen te doen in Sucre is een bezoek aan de beroemde Parque Simon Bolivar of de Simon Bolivar Park. Het park is vernoemd naar Simon Bolivar, de grote Zuid-Amerikaanse soldaat en staatsman, die ertoe  heeft geleid dat de Zuid-Amerikaanse strijd van onafhankelijkheid van Spanje, het land kolonisator voor vele jaren. Het park is zeer mooi, zeer goed onderhouden en een ideale plek om te hangen. Het werd gebouwd in de 18e eeuw door Don Ramon Garcia Pizzaro.

Een wandeling rond een van de Sucre attracties, het Parque Simon Bolivar is de moeite waard is om te doen. Je krijgt niet alleen het prachtige park te zien, maar u kunt ook genieten van de koloniale huizen en de gemeentelijke gebouwen rond het park dat zijn attracties zelf. Veel bewoners van Sucre bezoeken het park van om gewoon te relaxen of rond te hangen met vrienden. Elke ochtend wordt het ook bezocht door lopers en sporters.

Casa de la Libertad

Een bezoek dat de belangrijkste plaatsen inhoudt, met het proces van de onafhankelijkheid, zoals het Huis van de Vrijheid. Hier werd het verdrag ondertekent en de verklaring van onafhankelijkheid van Bolivia in 1825. Het museum omvat meubilair en decoratie. Het museum bevat alle documenten die getuigen zijn van de historische gebeurtenissen van onafhankelijkheid.

De Verenigde Staten heeft Liberty Hall in Philadelphia; Bolivia heeft het equivalent in Museo Casa de la Libertad. Op 6 augustus 1825, de vrijheidstrijders van Bolivia geassembleerd declareren hier de onafhankelijkheid van Spanje. U kunt de exacte kamer zien waar de bevrijders elkaar ontmoetten. Nu bekend als de Salón de la Independencia, het gevuld met portretten van de grote bevrijders en houten stoelen in barok-stijl geschilderd met bladgoud. Het portret van Simón Bolívar wordt hier verondersteld de meest levensechte reproductie te zijn van de grote zelfstandige held.
Het museum complex maakte oorspronkelijk deel uit van een universiteit van de Jezuïeten dat uit 1624 dateert (een van de oudste in Bolivia). Naast de Salón de la Independencia zijn er verschillende galerieën hier gewijd aan de geschiedenis van Bolivia. Tentoongestelde voorwerpen omvatten de eerste Argentijnse vlag (de Bolivianen weigeren om het terug naar Argentinië te sturen, ze zeggen "We zijn allemaal hetzelfde"), een kopie van de Boliviaanse verklaring van onafhankelijkheid, en schilderijen van de stad van Sucre in het tijdperk van de onafhankelijkheid. Er is ook een ruimte gewijd aan Mariscal Sucre, de eerste president van Bolivia.

Politiek

Gedurende de 17e eeuw was La Plata het juridische, religieuze en culturele centrum van de Spaanse Oostelijke gebieden, die van hieruit geregeerd werden. Op 25 mei 1809 klonk de eerste roep om onafhankelijkheid van Zuid-Amerika dan ook vanuit La Plata.
In 6 augustus 1825 volgde de onafhankelijkheid van Bolivia. De naam van La Plata werd op 11 augustus van dat jaar veranderd in Sucre, waarmee de stad genoemd werd naar Antonio José de Sucre, die met vrijheidsstrijder Simón Bolívar gevochten had voor de onafhankelijkheid. Tot 1898 was Sucre Sede de los tres Poderes del Estado (Zetel van de drie Staatsmachten), maar na een korte burgeroorlog werd de regering in 1899 naar La Paz verplaatst en behield Sucre alleen de gerechtelijke instellingen de Raad van Justitie, het Hooggerechtshof en Constitutioneel Hof, alsmede het hoofdkantoor der belastingen.

Bolivianen vinden het de mooiste stad van hun land, maar ook buitenstaanders zullen onder de indruk zijn van wat deze plaats te bieden heeft. Sucre, hoofdstad van Bolivia, staat bol van de sneeuwwitte, koloniale gebouwen en interessante musea. De koloniale charme, samen met de gemoedelijke sfeer en avontuurlijke omgeving, maken van Sucre een stad die je bij een bezoek aan Zuid-Amerika niet gemist mag hebben.

Stad met verschillende namen

Voordat Sucre haar huidige naam kreeg, heeft de stad heel veel verschillende namen gehad. De Spanjaarden stichtten de stad begin zestiende eeuw en gaven haar de naam La Plata, vanwege het zilver dat aangetroffen werd in de vallei waar de stad werd gebouwd. Later werd Sucre achtereenvolgens omgedoopt in Charcas en Chuquisca, naar de gebieden waar de stad toe behoorde.

Tot de achttiende eeuw was Sucre het juridische, religieuze en culture hart van de regio. De huidige naam is te danken aan de revolutionaire leider Antonio José de Sucre, die in 1839 Sucre tot hoofdstad van Bolivia bombardeerde. Ook de regering zetelde er, maar die verhuisde in 1898 naar La Paz, dat door velen tegenwoordig - onterecht - als hoofdstad wordt gezien.

‘De witte stad’

Wanneer je Sucre op een afstandje nadert, is het eerste dat opvalt de witte massa aan gebouwen. De meeste koloniale bouwwerken zijn namelijk witgekleurd en daarom wordt Sucre ook wel ‘de witte stad’ genoemd. De architectuur heeft veel weg van de Andalusische; sporen van de Spaanse overheersing zijn hier dus duidelijk zichtbaar. Dat de gebouwen er zo smetteloos bijliggen is niet toevallig; volgens voorschriften van de regering moeten ze elk jaar geverfd worden.

Attracties

Sucre heeft een van de best bewaarde koloniale centrums van Zuid-Amerika en daar tref je nog een groot aantal interessante gebouwen uit die tijd aan. Een daarvan is La Casa de la Libertad - een koloniaal paleis waar in 1825 de onafhankelijk van Bolivia werd uitgeroepen. Een mooie koloniale kerk is de Iglésia de la Merced, die in 1580 is gebouwd en bekend is vanwege het bijzondere interieur. Je kunt bovendien de toren van deze kerk beklimmen. Op de top is het genieten geblazen van een uitzicht over de stad en de vele pleinen.
Voor een nog mooiere blik over de stad, ga je naar het museum van La Recoleta, dat je via een beklimming van een aantal steile straatjes kunt bereiken. La Recoleta is een zestiende-eeuws franciscaans klooster dat een aantal prachtige kunstwerken herbergt. Behalve als klooster heeft het gebouw in het verleden ook dienst gedaan als gevangenis en kazerne.

Kleurrijke musea

Sucre is de trotse bezitter van een aantal erg leuke musea. Het hoogtepunt is het Museo Textil Etnografica, waar je karakteristieke Boliviaanse kledingstukken in allerlei soorten en maten aantreft. Je kunt hier uitgebreid kennis maken met de axus - de traditionele weefkunst. Ook een aanrader is het Antropologische Museum, waar je meer te weten komt over lokale culturen en de koloniale historie van Sucre.

Dinosaurussporen

Net buiten het centrum van Sucre, op tien kilometer, vind je de langste reeks dinosaurusvoetstappen ter wereld in het Dinosauruspark Cal Orck’o. Maar liefst 332 stappen zijn hier te bewonderen. Deze sporen zijn bewaard gebleven door lava uit een nabij gelegen vulkaan en ontdekt door medewerkers van een cementfabriek. Ook kun je in het park prehistorische planten, dierfossielen en nagemaakte dinosaurussen (op ware grootte!) zien.

Algemene begraafplaats

De algemene begraafplaats van Sucre, waar de belangrijke figuren uit de geschiedenis van het land begraven liggen, is zeker een bezoek waard!
Bewonder de mooie tuinen en de artistieke mausolea in het marmer. Dit kerkhof wordt door heel wat nationale toeristen en buitenlanders bezocht.

Las Fiestas de la Virgen de Guadalupe

Diegenen die naar Bolivia in de eerste helft van september reizen, moeten de kans krijgen om het feest van de Maagd van Guadalupe bij te wonen, gehouden  8ste tot en met 10de van deze maand in de stad Sucre (waarvan de Maagd de patrones is)

Het feest van de Maagd van Guadalupe duurt minimaal twee dagen, waarin de straten zijn gevuld met muziek en vreugde.
Onder de vele activiteiten die in het programma zijn: een talrijk bijgewoonde mis op het centrale plein van Sucre, de processie van de Heilige Maagd, en vooral, een majestueuze optocht waar duizenden mensen van alle leeftijden aan deelnemen, deze komen uit de meest afgelegen delen van het land met hun delegaties, scholen broederschappen, en folkloristische groepen.

Het is een betoverde parade gedurende twee dagen na elkaar, het is echt indrukwekkend inzet van media, muziek, kostuums en klederdrachten, en vooral de vele uren die deze mensen nonstop kunnen dansen, blijkbaar is dit een offer dat gemaakt is ter ere van de Heilige Maagd.

Als je de kans krijgt om naar Bolivia te reizen probeer deze data te reserveren in Sucre., U zult er zeker geen spijt van hebben.