Santa Cruz de la Sierra

Santa Cruz de la Sierra, kortweg Santa Cruz, wordt met ruwweg 1,5 miljoen inwoners gezien als de grootste stad van Bolivia en is de hoofdstad van het departement Santa Cruz.

Locatie

Santa Cruz de la Sierra ligt in het oostelijke deel van het land (17°45' ZB, 63°14' WL) op 416 m boven zeeniveau. De stad ligt in de provincie Andres Ibañez.

Klimaat

Santa Cruz de la Sierra heeft een subtropisch klimaat. In de zomer is het tussen de 22 en 38 graden Celsius, in de winter tussen de 8 en 29 graden. Het grootste deel van het jaar is het zonnig en warm weer, zo nu en dan blaast er een frisse wind, el sur genaamd, afkomstig van de Argentijnse pampa.

Geschiedenis

Santa Cruz de la Sierra werd voor de eerste maal gesticht op 26 februari 1560 door Ñuflo de Chaves. De stad, "Heilig Kruis van de Heuvels", is vernoemd naar zijn geboortestad in Extremadura in Spanje. De originele plek van de stad ligt 220 kilometer ten oosten van de huidige locatie. Na een aantal conflicten met indianen uit het gebied verhuisde de stad in 1592 naar de oever van de rivier Pirai, aan de voet van de Cordillera Oriental. Overblijfselen van de eerste vestiging kunnen bezocht worden in Santa Cruz la Vieja ("Oud Santa Cruz"), een archeologische site ten zuiden van San José de Chiquitos (die werd gevestigd door de jezuïeten in 1697).
Santa Cruz leverde katoen, rijst, suiker en fruit aan de Spaanse kolonies. Het was een welvarende stad tot in de 19de eeuw, toen handelsroutes vanuit de havens van Peru geïmporteerde producten goedkoper maakten. Door een programma vanuit de overheid in de jaren '50 werd Santa Cruz beter bereikbaar door middel van geasfalteerde wegen en een spoorweg naar Brazilië, waardoor de (tropische) landbouw weer opbloeide. Tegenwoordig geldt Santa Cruz als de modernste, meest dynamische en voortvarendste stad van Bolivia.

Ontwikkeling stad

Santa Cruz is sinds de jaren zestig gestaag gegroeid van een dorp met enkele tienduizenden inwoners naar de huidige miljoenenstad. Op dit moment geldt Santa Cruz als snelst groeiende stedelijk gebied in Zuid-Amerika en in de wereld staat het hierin op de 14de plaats
Het hoofdstratennet is opgebouwd uit ringen en radialen die stervormig vanuit de eerste ring starten. De belangrijke kruisingen tussen ringen en radialen hebben rotondes met in het midden van de rotondes, ter oriëntatie in de stad, standbeelden van belangrijke figuren uit de geschiedenis van Santa Cruz. Momenteel worden al deze rotondes echter verbouwd tot kruispunten.
Binnen de eerste ring (el primer anillo) ligt het oude stadscentrum opgebouwd volgens het Spaanse grid. In het midden van dit grid bevindt zich de centrale plaza, Plaza 24 de Septiembre, omringd door de kathedraal uit de 16e eeuw, de prefectuur, het oude raadhuis, een bioscoop, het culturele centrum en een winkelcentrum. Alhoewel de plaza in 2004 is gemoderniseerd om een meer 'kosmopolitisch' karakter te krijgen, heeft het centrum van Santa Cruz hier en daar nog steeds een duidelijk dorps en koloniaal karakter.

Bereikbaarheid

Santa Cruz is te bereiken met de trein vanaf Argentinië en Brazilië en via verharde wegen vanaf Trinidad, Cochabamba en Argentinië. Er bevinden zich twee vliegvelden. Een vliegveld binnen de stad, El Trompillo, dat gebruikt wordt voor privévliegtuigen en binnenlandse vluchten, en het grootste vliegveld van Bolivia, Viru Viru International Airport, met nationale, continentale en intercontinentale verbindingen naar onder andere Madrid door de Boliviaanse luchtvaartmaatschappij BoA en het Spaanse Air Europa.

Sport

Santa Cruz de la Sierra is de thuishaven van voetbalclubs Oriente Petrolero en Club Blooming, die beide uitkomen in de hoogste afdeling van het Boliviaanse profvoetbal, de Liga de Fútbol Profesional Boliviano, en hun thuiswedstrijden spelen in het Estadio Ramón Tahuichi Aguilera. El Tahuichi werd in 1940 geopend en het complex heeft een capaciteit van 38.000 toeschouwers.

Gastronomie

Lokale gerechten

Majao of Majadito (rissoto met gedroogd rundvlees)

Locro (gebonden kippensoep, met rijst en groenten)

Sopa de Mani (gebonden soep met gekookte pindas)

Lokale dranken

Mocochinchi (zongedroogde perziken, gekookt met honing en anijs)

Somó (koude drank gemaakt van maïs)

Lokaal gebak

Salteñas (broodjes gevuld met stukjes kip of vlees, groenten en stukjes aardappelen)

Cuñapé (yucameel en kaas, gebakken tot kleine broodjes)

Zonzo (yucameel en kaas, gekookt en gemixt tot een soort aardappelpuree en vervolgens gebakken of gegrild)

Andere gerechten:
Empanada de arroz, Empanada de queso frita, Empanada de jigote Bizcochos de trigo, Masaco de plátano, Masaco de yuca, Arepas.

Bezienswaardigheden

Santa Cruz is volgens een koloniaal ontwerp gebouwd en is verdeeld in rechthoekige straatblokken en met de snelle uitbreiding van de stad zijn er diverse anillo’s (stadsringen) aangelegd. Het interessantste en centrale gedeelte van de stad bevindt zich binnen de eerste anillo.

Het tropische Santa Cruz heeft geen echte toeristische attracties maar is toch wel de moeite waard om het te bezichtigen. Er zijn diverse culturele centrums, goede restaurants en cafés. Bezoek zeker een van de levendige markten en vooral in de namiddag wanneer het wat koeler wordt, begint Santa Cruz te leven rond de centrale plaza en in diverse buurten zoals Monsineur Rivero, Av San Martín in de wijk Equipetrol en Plaza Blakud.

Casco Viejo

Dit is het oude centrum binnen de eerste stadsring (1e anillo). Het beste is om op het centrale plein, Plaza 24 de Septiembre te beginnen . Op 24 september werd in 1810 de onafhankelijkheidsbeweging van Santa Cruz opgericht en in het midden van het plein staat een standbeeld van de grote held van die tijd, Ignacio Warnes.  Onlangs is het plein gerenoveerd en grotendeels autovrij gemaakt. Vooral in de namiddag is het hier fijn vertoeven en is het een goed idee om op een bankje onder de palmbomen de multiculturele bevolking gade te slaan. Om het plein bevinden zich belangrijke gebouwen waaronder de Catedral, die ontworpen werd in 1845 door een Fransman, gewijzigd is in een neoklassieke stijl door een man uit Wales en in 1915 uiteindelijk werd voltooid door een Italiaan. Het uit zilver gesmede hoofdaltaar komt uit de jezuïetenmissiepost San Pedro de Moxos. De kathedraal heeft een klokkentoren die te bezichtigen is op dinsdag en donderdag, en vanwaar een goed uitzicht over de stad is.  Verder bevindt zich in de kathedraal het Museo de Arte Sacro Museo, 93327381, dinsdag en donderdag geopend van 10-12 en 16-18, zondag 10-12 en 18-20 uur. Het religieuze kunstmuseum bezit schilderijen, beelden, zilverwerk en andere religieuze stukken die de jezuïeten gebruikten in hun evangelische missies.

Het Alcaldia (stadhuis) bevindt zich aan de noordkant van het plein en links hiervan is het paleis van de prefectuur, dat het nuttige toeristische informatiekantoor huisvest. Aan de oostkant bevindt zich de onlangs gerenoveerde Casa Municipal de la Cultura ‘Raúl Otero Reiche’ met wisselende, soms zeer interessante kunsttentoonstellingen. Op de hoek met Ayacucho ligt Club Social 24, een mooi gebouw uit 1917 dat zijn bestaan dankt aan de boom in de rubberindustrie en exclusief bezocht werd door de elite in het begin van de 20e eeuw tijdens feesten. Nog steeds wordt het gebruikt voor lunches, feesten en evenementen voor de gegoede klasse.

Aan de zuidkant van het plein, op Independencia, is de drukbezochte Galería de Exposiciones Manzano Uno, waar wisselende exposities en tentoonstellingen gehouden worden en een interessante winkel is.

In Junín, ten westen van de plaza is Museo Histórico, geopend ma.-vr. 10-12, 15-18.30 uur, toegang gratis. Het heeft diverse zalen met onder meer schilderijen die de geschiedenis van Santa Cruz uitbeelden, archeologische vondsten, traditionele kleding en foto’s en uitleg over de Chiquitanocultuur. Er is een winkel met artesanía uit het departement.
Een paar blokken oostelijk van de Plaza ligt Museo de Arte Contemporáneo, Sucre en Potosi, geopend ma.-vr. 10-12 en 15-19 uur, met wisselende  tentoonstellingen, maar het koloniale gebouw zelf loont al de moeite van een bezoek.

Ten noordoosten van het centrale plein bevindt zich in een volksbuurt het stadspark Arenal, met een grote vijver waar men bootjes kan huren. Tevens is er een klein museum. Museo de Etnografía y Folklore, geopend ma.-vr., 9.30-12 en 14.30-17.30 uur, met kostuums en maskers van oude inheemse culturen uit het departement. Op het eiland in de vijver is een bas-reliëf van de bekende Boliviaanse artiest Lorgio Vaca, die het  dagelijks leven in de provincie uitbeeldt. Iets ten oosten hiervan ligt de markt Los Pozos. Zoals alle markten in Bolivia is elke sector gespecialiseerd in bijvoorbeeld fruit of schoenen. De kledingsector in het hoofdgebouw is interessant aangezien je soms goede jeans of T-shirts tegen lage prijzen kan kopen. Pas heel goed op in deze buurt want er lopen veel zakkenrollers rond!

Aan de zuidkant van het centrum ligt Museo de Historia Natural Noel Kempff, Av Irala 565, 93371216, www.museonoelkempff.org. Geopend ma.-vr. van 8-12 en 15-18.30 uur. Dit museum heeft een uitgebreide collectie fossielen, botanische species, insecten, zoogdieren, vissoorten en reptielen. Het museum dankt zijn naam aan Noel Kempff Mercado, een bekende Boliviaanse naturalist en oprichter van de lokale dierentuin en botanische tuin.

Zoológico Municipal, 3e Anillo tussen Radial 26 en 27, dagelijks geopend 9-17 uur. Als je tijd over hebt is het zeker interessant om deze relatief kleine dierentuin te bekijken aangezien het een heel goed overzicht geeft van wat er aan fauna in Bolivia is. Er is een imposante algemene vogelkooi en daarnaast een enorme kooi voor condors. Tevens is er de indrukwekkende jaguar, de poema en de brilbeer te zien. Zoals in zoveel dierentuinen in Zuid-Amerika verblijven veel dieren en vogels in veel te kleine kooien.

Levendige wijken in de namiddag en avond

Santa Cruz begint pas goed te leven in de namiddag en er zijn vier buurten waar de Cruceños zich concentreren. Het brede publiek verzamelt zich in het centrum, rond Plaza 24 de Septiembre en Ayacucho waar artiesten hun handwerk op straat verkopen. Op de Plaza Blakud in het zuiden net buiten de eerste stadsring komen vooral families die hun inkopen doen in de uitstekende supermarkt Fidalgo en die daarnaast restaurants bezoeken of op zoek zijn naar een goedkope illegale dvd’s. Iets ten zuiden hiervan ligt het moderne, drukbezochte Cinecenter, een combinatie van bioscopen, fastfoodrestaurants en duurdere winkels.

Ten noorden van het centrum bevindt zich de uitgaansboulevard Monseñor Rivera met diverse restaurants met terrassen en bars. Ten slotte is er in de rijke noordwestelijk gelegen wijk Equipetrol de uitgaansstraat Av San Martín, (tussen de 2e en 3e anillo). Hier verzamelt zich vooral de rijke lokale jeugd die tot vroeg in de morgen de diverse boliches (muziektenten) en disco’s bezoeken. Check de vrijdageditie van de lokale krant El Deber of het maandelijkse gratis informatieblad Kaos voor evenementen.

Cotoca

Cotoca is de hoofdstad van de provincie Andrés Ibáñez in het departement Santa Cruz in Bolivia.
Cotoca is een kleine stad van Guaraní oorsprong gelegen aan de East of Santa Cruz, Bolivia. De stad is vooral bekend voor zijn aardewerk winkels zoals de keramische kunstenaars zeer ervaren zijn. Het is ook bekend onder de Bolivianen voor de Fiesta de Cotoca, elk jaar in begin December gehouden.
Je passeert Cotoca als je de Jezuïetenmissies tour neemt omdat een van de eerste steden is wanneer je Santa Cruz in die richting verlaat.
Cotoca, de centrale plaza en de kerk zijn de belangrijkste attracties. Het heiligdom van de Virgen de Cotoca (lokaal Mamita de Cotoca of, kleine moeder van Cotoca genoemd), een parochie gerund door Dominicaanse priesters, is een prachtige koloniale stijl kerk die zich op de op het centrale plaza bevind. Elk jaar op 8 December, nemen vrome katholieken deel aan een pelgrimstocht te voet naar Cotoca.

De Maagd van Cotoca wordt verondersteld de mogelijkheid te hebben om buitengewone wonderen te verrichten, honderden lopen de hele 17 mijl uit Santa Cruz naar Cotoca  in de hoop dat in ruil voor hun inspanningen, ze hun gebeden zal aanhoren. Velen, in penitence, kruipen elke dag en nacht op hun handen en knieën tot aan de kerk, waar zij kaarsen aansteken en bidden. Anderen, neem bij de aankoop van een nieuwe auto, hun auto naar het heiligdom van Cotoca om op zondag gezegend te worden door de priesters.

Cotoca is de toegangsweg voor het departement Beni en de Chiquitania-regio, waar 400 jaar geleden jezuïet priesters probeerden de Chiquitano en Guaraní inboorlingen te bekeren naar het katholicisme op de gevestigde jezuïet missies.
Wanneer je aankomt, bezoek dan een van de vele aardewerk winkels, waarvan de meeste hun goederen langs de trottoirs weergeven. Kopen van een kleurrijke hangmat, of wat tijd doorbrengen in het centrale plaza, waar u kleine restaurants en leveranciers vindt. Zij verkopen regionale handcrafts. Cotoca is ook zeer bekend om haar suikerriet melasse ("miel" genoemd) die wordt verkocht in kleine keramische potten, evenals andere gebakken en gekonfijte goederen.

Pailón

Pailón is een kleine plaats in het Departamento Santa Cruz in de laaglanden van de Zuid-Amerikaanse Andes staat Bolivia.

Ligging

Pailón is bevindt zich in de provincie Chiquitos en is gelegen op een hoogte van 291 meter ten. Ten westen van Pailón stroomt de rivier Río Grande, verder aan de Río Grande ligt de miljoenenstad Santa Cruz de la Sierra.

Geographie

Pailón is gelegen in de Boliviaanse laaglanden tussen de alluviale vlakte van de Río Piraí en Río Grande, in het westen en Chiquitos Hill landen in het Oosten. Het klimaat is subhumide, de temperaturen variëren slechts in geringe mate in de loop van de dag en in de loop van het jaar. De gemiddelde jaartemperatuur bedraagt 24-25 ° C, maandelijkse gemiddelde temperatuur tussen of net onder 27 ° C in December en januari en 21 ° C in juni en juli.
De jaarlijkse neerslag bedraagt ongeveer 950 mm. Het regenseizoen is van november tot februari is het droge seizoen van juli tot en met september.

Bevolking

De bevolking van de stad is verviervoudend in de laatste afgelopen twee decennia:

Tres Cruces Mennonite Colony, Pailon, Santa Cruz, Bolivia

De Doopsgezinde christenen zijn in Bolivia tijdens de jaren vijftig aangekomen , vanuit Canada, Mexico of Belize, waar hun levensstijl werd bedreigd. Een groep van hen ging naar Bolivia op uitnodiging van de regering met de belofte van land en vrijheid van godsdienst. Tegenwoordig zijn er in Bolivia meer dan vijftigduizend Mennonieten, of Enonos, zoals ze hier genoemd worden. Ze leven nog steeds als hun voorouders, zeer geïsoleerd van de lokale gemeenschap, zonder auto's, elektriciteit, telefoon.